به گزارش خبرنگار سرویس فن‌آوری اطلاعات خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) نقش فن‌آوری اطلاعات در سلامت به‌عنوان یک راهکار اصلی در پیاده‌سازی استراتژی‌های محوری در این حوزه در نظر گرفته شده و به همین دلیل سلامت الکترونیکی به‌عنوان یکی از ارکان اصلی دولت الکترونیکی می‌تواند راهگشای بسیاری از مشکلات فعلی حوزه سلامت کشور در نظر گرفته شود.

مرکز مدیریت آمار و فن‌آوری اطلاعات وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تحت نظارت مستقیم وزیر بهداشت در سال 1386 تشکیل شد و از ابتدای تشکیل مرکز مدیریت آمار و فن‌آوری اطلاعات وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به منظور به‌کارگیری علوم و فنون نوین حوزه فن‌آوری اطلاعات سلامت در نظام سلامت کشور معاونت تحقیق و توسعه تشکیل و به دنبال آن طراحی نرم‌افزار پرونده الکترونیکی سلامت آغاز شد.

شهروندمدار بودن، حفظ امنیت و محرمانگی اطلاعات سلامت، دسترسی شهروندان به پرونده الکترونیکی سلامت خود، تمرکز بر فرآیندهای کسب و کار با ارزش افزوده برای ذی‌نفعان از جمله رویکردهای کلان طرح پرونده الکترونیک سلامت است.

از جمله اهداف اصلی طرح می‌توان به مواردی مثل یکپارچه‌سازی اطلاعات سلامت شهروندان، ارتقای کیفیت خدمات بهداشتی و درمانی و کیفیت سلامت شهروندان، توزیع عادلانه منابع سلامت، بهینه سازی مصرف منابع سلامت و اصلاح مدیریت نظام سلامت کشور مبتنی بر اطلاعات صحیح، دقیق و با قابلیت دسترسی سریع، تسریع و تسهیل تولید و مدیریت دانش پزشکی، کمک به توسعه پزشکی مبتنی بر شواهد اشاره کرد.

نرم‌افزار مربوط به پرونده سلامت الکترونیکی به‌عنوان یک سیستم توزیع شده با توجه به تفاوت در نیازهای بخش‌های مختلف نظام سلامت به سه سطح تقسیم می‌شود. در سطح اول سیستم‌های اطلاعاتی مرکزی که برای مدیریت اطلاعات سلامت در سطح وزارت بهداشت و دانشگاه‌های علوم پزشکی به کار می‌روند؛ سطح دوم: سیستم‌های اطلاعاتی مراکر ارائه دهنده خدمات سلامت که برای مدیریت اطلاعات در سطح بیمارستان‌ها، درمانگاه‌ها، مراکز تصویربرداری و سایر مراکز ارائه دهنده خدمات سلامت به کار می‌روند و سطح سوم سیستم‌های اطلاعاتی تجهیزات پزشکی و ابزارهای قابل حمل (مانند کارت هوشمند، رایانه‌های جیبی) که برای تسریع در روند ثبت اطلاعات محلی و تسهیل ارسال آن‌ها به سطح دوم مورد استفاده قرار می‌گیرد